Chris Carter to jeden z najbardziej charyzmatycznych twórców współczesnych opowieści ze świata zbrodni. Znawca ludzkiej psychiki i tajników kryminalistyki, wieloletni współpracownik Biura Prokuratora Stanu Michigan, który jako psycholog kryminalny konfrontował się ze zbrodniarzami. Pytał i szukał odpowiedzi związanych z naturą zła. Dowody swoistego dochodzenia zapisuje na kartach bestsellerowych thrillerów. A wszystko zaczęło się od „Krucyfiksu".

Literackie dziedzictwo H.P. Lovecrafta najprawdopodobniej zapewniło mu nieśmiertelność. A z całą pewnością – długowieczność. Nic dziwnego, że hołd kultowemu twórcy oddał w końcu Alan Moore, scenarzysta „Strażników" i „Ligi Niezwykłych Dżentelmenów", nie bez przyczyny nazywany Czarownikiem z Northampton. Brytyjczyk doskonale orientuje się w tematyce związanej z okultyzmem, która stanowi jeden z głównych motywów powieści graficznej „Neonomicon".

„Konsul" to niezwykła w swej wymowie opowieść, w której historia narodu łączy się z wielką polityką, a pojedyncze zabójstwo o śmiertelne wojny gangów z polityczną rozgrywką o międzynarodowym znaczeniu. A wszystko przy okazji walkę o polską niepodległość...

Płocka rzeczywistość ukazana w mrokach PRL-u, z których wyłania się mecenas Zuzanna Lewandowska, bohaterka kryminalnej powieści „Paragraf 148". Jacek Ostrowski stworzył historię, która mrozi krew i przyspiesza bicie serca, dlatego oczekiwania na kontynuację był niemałe. „Czarny wdowiec" stanowi jednak lekturę w pełni satysfakcjonującą. Ba, taką, która daje nam zdecydowanie więcej niż można byłoby się tego spodziewać...

Młodociani kryminaliści sposobią się do zawodu. I życia na ścieżce bezprawia. Charakterni, pewnie swego, ale równocześnie nie potrafiący poradzić sobie z własnymi emocjami. „Deadly Class" to wyjątkowa mieszanka gatunków, w której ekstremalne dorastanie ukazano na tle kryminalnej akcji i społecznych przemian. Rick Remender i Wes Craig potrafią tworzyć hipnotyzujące intrygi, o czym dowiadujemy się z kolejnego albumu od Non Stop Comics.

Czasem nie dostrzegamy tego, co znajduje się tuż przed nami – na pierwszym planie. Czasem dobrze jest grać – a to z kolei zasada odnosząca się między innymi do świata zbrodni, w którym mistrzowsko odnalazł się Robert Galbraith, autor z cyklu „Cormoran Strike". Galbraith, czyli mistrz kamuflażu.

W żyłach dwóch sióstr z dnia na dzień – w maju 1993 roku przestała płynąć krew. Symbol życia, rodzinnych więzów –uległ destrukcji. Co było powodem zabójstwa dwóch dziewcząt ubranych w pierwszokumijne sukienki, których ciała zostały znalezione na brzegu Garonny? Odpowiedzi postara się odszukać nie kto inny, a Martin Servaz, bohater literackiego cyklu kryminalnego spisanego przez Bernarda Miniera.

Nie wszystkie tajemnice można rozwiązać tylko przy użyciu metody dedukcji, racjonalnej siły umysłu. Niektóre, jak choćby kwestia związana z istnieniem mitycznych bestii nocy, należy starać się interpretować w zgoła odmienny sposób. Używając woli, serca i wiary. A także wyjątkowego hartu ducha. Bo okazuje się, że nawet Sherlock Holmes może stanąć przed sprawami, które wykraczają poza ludzkie pojmowanie.

Prawda potrafi być przerażająca, zwłaszcza gdy odkrycie wiąże się z serią zabójstwa – wówczas dochodzenie może emocjonalnie wypalić wnętrze człowieka, ale równocześnie motywować do dalszego działania. Tak jest właśnie w arcyciekawym kryminale „Paragraf 148" spisanym przez Jacka Ostrowskiego, autora, który w mistrzowski sposób odtworzył przerażający świat zbrodni w komunistycznej Polsce.

Życie to sztuka, którą odegrać można w przeróżny sposób. Nieco podobnie jest z kryminałami – historiami wyjątkowo pojemnymi, jeśli chodzi o gatunkowe konwencje. Prawdziwą sztuką jest natomiast połączyć zbrodnie z humorem, a popkulturową formułę z obyczajowymi refleksjami. Alek Rogoziński, autor „Raz, dwa, trzy... giniesz ty!" zaproponował śmiertelnie udaną wyliczankę – być może jeden z najbardziej oryginalnych kryminałów tego roku.

Na zbrodniczej mapie znów pojawiły się ślady krwi. Tym razem wydobywają się one z ciała młodej kobiety, ofiary bestialskiego morderstwa. Tyle tylko, że w świecie Bernarda Grossa nic nie jest dokładnie takim, jakim wydaje się być na początku. Robert Małecki odsłania „Wadę", kolejną powieść z nowego cyklu kryminalnego, udowadniając tym samym, że stopniowo zbliża się do pisarskiej perfekcji.

W jaki sposób wyjaśnić przestępstwo, gdy brak jest jakichkolwiek – a przynajmniej znaczących – dowodów? Jak zmotywować się do odkrycia prawdy, gdy wszyscy żyją w zmowie zmilczenia? Bo przecież są ciała, choć mimo to... nie ma zbrodni. Tylko krzyk z przeszłości domaga się prawdy... o tym właśnie przekonuje Robert Małecki w powieściowym kryminale „Skaza". Arcyciekawym, mrocznym. Niejednoznacznym – z uwagi na motywacje bohaterów czy gatunkowy ciężar win.

Amerykańska mieszanka wybuchowa, w której zawarto klimat opowieści groszowych, nadnaturalną grozę, czarny i gęsty jak smoła humor, elementy wybuchowej akcji i swoistego kryminału z akcją przypominającą lata 40.ubiegłego wieku. „The Goon" Erica Powella to komiksowa perełka, którą wreszcie podziwiać mogą polscy czytelnicy, a stało się to dzięki inicjatywie wydawniczej Non Stop Comics.

Świat ludzkich uczuć - skrywanych emocji, naturalnych, ale też wyuczonych zachowań – intryguje i zdumiewa. Nic dziwnego, że dla wprawionej autorki może stać się on przestrzenią, w której zapisany zostanie dramat i zbrodnia. Potępienie i odkupienie. Małgorzata Rogala, pisarka z nieprawdopodobnym okiem do obserwacji rzeczywistości, społeczną wrażliwością, udowadnia to na kartach powieści „Kiedyś Cię odnajdę".

Świat biznesu. Finansjery. Wzajemnych układów, zależności. Nie zawsze czystych, a często brudnych interesów i namiętności. Katarzyna Kacprzak w „Spince", swoim literackim debiucie określanym jako pierwszy polsko korpo-kryminał, oddała szczególną intrygę, której nietypowa nastrojowość łączy się z grą pozorów.

W cieniu kłodzkiej twierdzy skrywa się wiele ponurych tajemnic... Sekrety przeszłości bywają bowiem w równym stopniu piękne, co niebezpieczne. Niekiedy zabójczo. O tym właśnie, między innymi, przekonuje Tomasz Duszyński w swojej powieści kryminalnej zatytułowanej jako „Glatz". Bez wątpienia mamy do czynienia z gatunkową perełką.

Niebywale misternego połączenia artystycznych dzieł i emocjonującego kryminału – słowem sztuki zbrodni – dokonał Krzysztof Bochus w swojej „Liście Lucyfera". Powieści, która wzbudza refleksje, niepokój i podsyca ciekawość, która jest przecież pierwszym stopniem do piekła...

Co rodzi najwyższy niepokój? Strach o bezpieczeństwo swoich bliskich, niepewność, co do przyszłość. Sekrety, które mogą wyjść na jaw. Tajemnice, które pozostają nierozwiązane. Przekonuje o tym Kathryn Croft w swoim psychologicznym thrillerze „Nie pozwól mu odejść".